Pod Lupą

LUDWIK ZAMENHOF - d-ro ESPERANTO

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 15, grudzień 2012 01:00

Antoni Beyga

       15 grudnia to dzień pamięci i hołdu składanego w wielu krajach Ludwikowi Zamenhofowi twórcy uniwersalnego języka esperanto. Ogłoszony przed 125 laty w Warszawie projekt stał się ukoronowaniem około 700 prób skonstruowania języka uniwersalnego. Wielu lingwistów ocenia język esperanto jako doskonałą syntezę języków europejskich Ogłoszony w 1887 roku przez warszawskiego lekarza-poliglotę Ludwika Zamenhofa język zyskał sobie wielu zwolenników, którzy docenili możliwość jego wykorzystania jako narzędzia ułatwiającego skuteczne porozumiewanie się ludzi różnych nacji. Nie zabrakło również wielu przeciwników esperanta...

       Wkrótce, bo zaledwie po 18 latach od ogłoszenia, zwolennicy esperanta zwołali – w 1905 roku I-szy Światowy Kongres Esperanta we francuskiej miejscowości Boulogne sur Mer. Wzięło w nim udział 688 uczestników ze wszystkich kontynentów. W Kongresie wziął również udział twórca esperanta – Ludwik Zamenhof, który oficjalnie zrzekł się wszelkich praw autorskich, oddając język na użytek i we władanie całej ludzkości. Dzięki szybkiemu rozprzestrzenianiu i zdobywaniu wielu nowych zwolenników, esperanto jako język neutralny, zyskał sobie w krótkim czasie renomę języka międzynarodowego (internacia lingvo) i rozsławił imię Polski w świecie, w czasie gdy jako państwo była wykreślona z mapy świata.

       W czasie swego istnienia esperanto i jego zwolennicy spotykali się na przemian z uznaniem jak i nienawiścią. Chęć panowania nad światem decydowała o narzucaniu języka agresora narodom podbitym, zarówno w sferze politycznej jak i ekonomicznej. Naród polski poddawany był wielokrotnie takiej przemocy i ,,...Zachował własną tożsamość i zachował pośród rozbiorów i okupacji własną suwerenność jako naród - nie w oparciu o jakiekolwiek inne środki fizycznej potęgi, ale tylko w oparciu o własną kulturę, która okazała się w tym wypadku potęgą większą od tamtych potęg." (Jan Paweł II - z przemówienia wygłoszonego 2 czerwca 1980 roku w UNESCO)

      W czasach nam współczesnych narody są zniewalane przy użyciu bardziej wyrafinowanych metod i obłudnych haseł o równouprawnieniu i tolerancji. Pocieszającym jest fakt wzrostu świadomości, że kreowanie partnerskich układów międzynarodowych może być oparte tylko i wyłącznie na wzajemnym poszanowaniu tożsamości narodów i ich kultur.

      Twórcę esperanta i jego dzieło w wielu krajach na wszystkich kontynentach uczczono dotychczas ponad 1600 pomnikami, tablicami pamiątkowymi, nazwami szkół i wielu obiektów. Począwszy od dnia 9 maja 1965 roku Zielona Góra została wpisana do rejestru miejsc, w których uczczono pamięć Ludwika Zamenhofa. Staraniem zielonogórskich esperantystów odsłonięto tablicę pamiątkową przy ulicy Zamenhofa. W miejscu tym wielokrotnie składano wiązanki kwiatów dla uczczenia pamięci Twórcy esperanta. Pamiętnym było spotkanie przy tablicy kilkudziesięciu uczestników Światowego Kongresu Esperanto w Berlinie w czerwcu 1999 roku pochodzących z kilkunastu krajów świata. Przykry incydent niewyjaśnionej kradzieży tablicy pamiątkowej, który zdarzył się w jubileuszowym - 125 roku istnienia esperanta napawa smutkiem i niepokojem o braku zrozumienia roli i znaczenia tego języka w upowszechnianiu polskiej kultury i porozumienia między narodami.

      Ruch esperancki z szacunkiem odnosi się do głoszonych haseł wielokulturowości i wielojęzyczności dzięki którym możliwe jest poznawanie kultur innych narodów oraz przyswajanie ich uniwersalnych wartości. Od swego zarania oddaje w tym celu do dyspozycji ludzkości uniwersalne narzędzie mogące pomóc w realizacji tych szczytnych haseł.

Antoni Beyga,  grudzień 2012, Siedlec

• « poprz.
• nast. »